فیبروم های رحمی که به عنوان میوم نیز شناخته می شوند، معمولاً توده های غیر سرطانی هستند که در داخل رحم ایجاد می شوند. اینها بیشتر در زنان بین 30 تا 40 سال دیده می شود، اما می توانند در هر مرحله ای رخ دهند. بنابراین لازم است برای درمان به موقع این عارضه با بهترین متخصص زنان تماس بگیرید.
انواع فیبروم رحمی
فیبروم های رحمی توده های خوش خیم رحم هستند که در طول سال های تولید مثل ایجاد می شوند. فیبروم ها می توانند از نظر اندازه از توده های ریز که با چشم غیرمسلح قابل تشخیص نیستند تا توده های بزرگی که رحم را بزرگ می کنند یا شکل آن را تغییر می دهند متغیر باشد. سه نوع فیبروم وجود دارد که بر اساس محل رشد آنها طبقه بندی می شوند:
- فیبروم های داخل دیواره در دیواره رحم ایجاد می شوند.
- فیبروم های زیر مخاطی به داخل حفره رحم برآمده می شوند.
- فیبروم های ساب سروزال خارج از رحم بیرون می آیند.
فیبروم رحم با افزایش خطر ابتلا به سرطان رحم ارتباطی ندارد. در واقع، بسیاری از زنان در برخی مواقع بدون اینکه بدانند فیبروم دارند، زیرا بدون علامت هستند یا علائمی ایجاد نمی کنند. با توجه به دفتر سلامت زنان ایالات متحده، حدود 80 درصد از زنان ممکن است تا رسیدن به 50 سالگی به فیبروم مبتلا شوند.
علل فیبروم رحم
اگرچه علت دقیق و شناخته شده ای برای فیبروم رحم وجود ندارد، برخی عوامل خطر می توانند احتمال ابتلا به آنها را افزایش دهند:
- وراثت یا سابقه قبلی فیبروم رحم در خانواده.
- اضافه وزن عامل خطر دیگری است که باعث رشد فیبروم رحمی می شود.
- شروع زودرس قاعدگی یا یائسگی دیررس.
- افزایش سطح استروژن و پروژسترون می تواند رشد فیبروم رحم را تحریک کند که زنان باردار را بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری می کند.
- کمبود ویتامین D و نداشتن یک رژیم غذایی متعادل نیز می تواند منجر به تشکیل فیبروم شود.
علائم فیبروم رحم
برخی از زنان فیبروم رحم دارند و هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. اگر علائم وجود داشته باشد، ممکن است بر اساس اندازه و محل فیبروم متفاوت باشد. تعداد فیبروم های موجود نیز ممکن است بر علائم تأثیر بگذارد. اگر علائم رایج زیر را دارید باید به پزشک مراجعه کنید:
- قاعدگی های سنگین همراه با درد زیاد.
- خونریزی غیر طبیعی واژینال بین پریودها.
- درد بیش از حد در شکم یا کمر در هنگام مقاربت.
- افزایش دفعات ادرار.
- بزرگ شدن رحم و شکم.
- خونریزی شدید قاعدگی
- فشار یا درد لگن
- اگرچه نادر است، اما ناباروری می تواند از علائم فیبروم رحم نیز ممکن است باشد.
اگر هر یک از علائم بالا را تجربه کردید، به بهترین متخصص زنان و زایمان در محالی در بیمارستان شفا مراجعه کنید تا از نظر فیبروم رحم معاینه کامل شود.
تشخیص فیبروم رحم
بهترین متخصص زنان می تواند فیبروم رحم را با استفاده از چندین آزمایش مختلف تشخیص دهد. اگر فیبروم ها بدون علامت باشند، معمولاً در یک معاینه معمولی پیدا می شوند. با این حال، اگر علائمی دارید، باید قبل از معاینه معمول بعدی خود به پزشک مراجعه کنید.
معاینه لگن
فیبروم های رحمی را می توان در طول معاینات معمول لگن پیدا کرد. این امر به ویژه در صورتی صادق است که فیبروم ها علائم قابل توجهی ایجاد نکنند یا اگر علائم به بیماری دیگری نسبت داده شده باشد. پزشک می‌تواند در طول معاینه لگن، بی‌نظمی‌هایی را در شکل رحم احساس کند که نشان‌دهنده وجود فیبروم است.
سونوگرافی ها
اگر پزشک شما خواهان تایید یافته های معاینه لگن باشد، ممکن است برای گرفتن تصویر از رحم سونوگرافی را تجویز کند. سونوگرافی از امواج صوتی برای تولید تصویری از رحم استفاده می کند. پزشک یا متخصص سونوگرافی دستگاهی به نام مبدل را روی شکم شما برای سونوگرافی شکم حرکت می دهد. ممکن است برای گرفتن تصاویر بهتر به سونوگرافی ترانس واژینال نیاز باشد که در این صورت مبدل داخل واژن قرار می گیرد. نه تنها سونوگرافی می تواند تشخیص را تایید کند، بلکه تصاویر تولید شده در طول سونوگرافی نیز می تواند برای اندازه گیری و نقشه برداری دقیق تر فیبروم ها مورد استفاده قرار گیرد.
تست های آزمایشگاهی
اگر علائم شما شامل خونریزی شدید یا غیر طبیعی باشد، پزشک ممکن است آزمایش خون را تجویز کند. شمارش کامل خون (CBC) می تواند تعیین کند که آیا شما به دلیل از دست دادن خون کم خون هستید یا خیر. سایر آزمایشات خون ممکن است برای رد شرایطی که علائم مشابه فیبروم ها را ایجاد می کنند مانند اختلالات تیروئید و اختلالات خونریزی انجام شود.
تست های تصویربرداری
در برخی موارد، تصاویر سونوگرافی برای تشخیص یا تعیین اندازه و محل فیبروم کافی نیست. ممکن است برای مشاهده دقیق‌تر رحم، مطالعات تصویربرداری سفارش شود.
- تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
- هیستروسونوگرافی
- هیستروسالپنگوگرافی
درمان فیبروم رحمی
فیبروم هایی که علائمی ایجاد نمی کنند معمولاً نیازی به درمان ندارند و تنها چیزی که نیاز است انتظار مراقبه است. در صورت وجود علائم، درمان به عوامل مختلفی از جمله اندازه، محل و تعداد فیبروم بستگی دارد. تمایل زن به حفظ باروری نیز می تواند بر برنامه های درمانی تأثیر بگذارد. برخی از درمان ها فقط علائم را کنترل می کنند در حالی که برخی دیگر فیبروم ها را کوچک یا حذف می کنند.
- اگر علائم خفیف و درد قابل تحمل است، مشاهده کنید و منتظر بمانید. فیبروم رحم معمولاً پس از یائسگی منقبض یا کاهش می یابد.
- داروهای هورمونی می تواند توسط متخصص زنان برای درمان قاعدگی نامنظم یا خونریزی شدید ناشی از بریدگی رحمی تجویز شود.
- آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) نیز می توانند به عنوان خط درمان استفاده شوند. آنها به طور موقت فیبروم ها را کوچک می کنند اما نمی توانند به عنوان یک راه حل دائمی در نظر گرفته شوند.
- داروهای مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن و ایبوپروفن می تواند توسط پزشک متخصص شما برای کاهش درد ناشی از فیبروم رحم توصیه شود.
- روش‌های کنترل بارداری مانند دستگاه‌های داخل رحمی (IUD) یا قرص‌های ضد بارداری خوراکی می‌توانند برای مقابله با علائمی مانند دردهای غیرقابل تحمل قاعدگی یا خونریزی‌های شدید در طول قاعدگی استفاده شوند.
- آخرین گزینه های درمانی برای فیبروم رحمی شامل درمان های خوراکی مانند الاگولیکس و ترانکسامیک اسید است. این گزینه‌های درمانی به کنترل خونریزی شدید قاعدگی کمک می‌کنند و تا ۲ سال قابل استفاده هستند.
- مداخله جراحی بر اساس تعداد، اندازه و محل فیبروم ها توسط متخصص زنان توصیه می شود. در حالی که روش میومکتومی شامل برداشتن فیبروم ها با برش است، هیسترکتومی شامل برداشتن کامل رحم است. روش دوم تنها راه برای خلاص شدن از شر فیبروم رحم است.
روش های جراحی
اگر فیبروم ها علائم شدیدی ایجاد می کنند و باروری نگران کننده نیست، روش های جراحی سنتی از جمله میومکتومی شکمی و هیسترکتومی در دسترس هستند.
روش های غیر تهاجمی و کم تهاجمی
- جراحی سونوگرافی متمرکز با هدایت MRI (FUS)
- فرسایش بسامد رادیویی
- میومکتومی لاپاروسکوپی یا هیستروسکوپی
- ابلیشن آندومتر
- آمبولیزاسیون فیبروم رحم (UFE)
داروها برای درمان فیبروم رحمی
داروها از شر فیبروم خلاص نمی شوند اما می توانند علائم را مدیریت کنند.
- آنتاگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) برای توقف قاعدگی و کوچک کردن فیبروم ها
- IUD آزاد کننده پروژسترون برای تسکین علائم و جلوگیری از بارداری
- ترانگزامیک اسید برای کاهش قاعدگی های سنگین
- داروهای ضد بارداری خوراکی برای کنترل خونریزی
- NSAID ها برای تسکین درد
