جراحی میومکتومی در رشت

میومکتومی یک روش جراحی برای برداشتن فیبروم از رحم است. فیبروم ها تومورهای غیرسرطانی شایعی هستند که در رحم ظاهر می شوند. میومکتومی می تواند از طریق شکم، لاپاروسکوپی یا هیستروسکوپی بسته به اندازه و موقعیت فیبروم انجام شود.  هدف از جراحی در طول میومکتومی، برداشتن فیبروم های ایجاد کننده علائم و بازسازی رحم است. برخلاف هیسترکتومی که کل رحم را برمی دارد، میومکتومی فقط فیبروم ها را برداشته و رحم را سالم باقی میگذارد.

دلایل انجام جراحی میومکتومی

ممکن است پزشک شما میومکتومی را برای فیبروم هایی که علائم دردسرساز ایجاد می کنند توصیه کند. اگر به جراحی نیاز دارید، دلایل انتخاب میومکتومی به جای هیسترکتومی برای فیبروم رحم عبارتند از:

• می خواهید بچه دار شوید.
• پزشک مشکوک است که فیبروم ممکن است با باروری شما تداخل داشته باشد.
• می خواهید رحم خود را حفظ کنید.

انواع میومکتومی

چندین تکنیک جراحی برای برداشتن فیبروم از رحم استفاده می شود. انتخاب این روش به عوامل مختلفی مانند موقعیت و اندازه فیبروم ها و همچنین ویژگی های بیمار بستگی دارد. انواع میومکتومی به شرح زیر است:

• میومکتومی لاپاروسکوپیک روشی برای برداشتن فیبروم های موجود در رحم است. این تکنیک با استفاده از یک تلسکوپ باریک مانند ابزاری که برای دیدن داخل شکم استفاده می شود، انجام می شود. این روش شامل 3 تا 4 برش کوچک در ناف و پایین شکم است. فیبروم ها از رحم خارج می شوند و برش رحم را ترمیم می کنند. زمان بهبودی حدود 2 تا 3 هفته است و نیاز به یک شب بستری شدن در بیمارستان دارد. عوارضی مانند خونریزی، آسیب به اندام های داخلی، عفونت ممکن است در طول این عمل رخ دهد که حداقل است.
• میومکتومی شکمی با استفاده از یک برش افقی یا عمودی در دیواره شکم انجام می شود. جراح را قادر می سازد تا مستقیماً به رحم بیمار دسترسی داشته باشد و از تکنیک ها و ابزار جراحی سنتی استفاده کند. بیهوشی به بیمار داده می شود و انتظار می رود طی 4 تا 6 هفته بهبودی کامل پیدا کند.
• میومکتومی هیستروسکوپی امکان برداشتن فیبروم زیر مخاطی از دیواره داخلی رحم را فراهم می کند. یک ابزار باریک تلسکوپ مانند از مسیر واژن عبور داده می شود تا حفره رحم را تجسم کند تا امکان جراحی در داخل رحم فراهم شود. این روش فقط برای فیبروم کوچکتر انجام می شود. این روش تحت بیهوشی در اتاق عمل انجام می شود. برخی از عوارضی که در طی این روش با آن مواجه می شوند شامل اضافه بار مایعات، خونریزی، تشکیل جای زخم در داخل رحم و سوراخ شدن رحم است.

میومکتومی هیستروسکوپی

میومکتومی جراحی برای برداشتن فیبروم رحم است. میومکتومی هیستروسکوپی یک روش کم تهاجمی برای میومکتومی است که امروزه به طور گسترده برای برداشتن فیبروم های رحمی استفاده می شود. میومکتومی به رحم آسیبی نمی زند، بنابراین افراد همچنان می توانند پس از عمل باردار شوند.

هیسترکتومی میومکتومی، که به آن جراحی برداشتن فیبروم هیستروسکوپی نیز می گویند، توسط جراحان برای برداشتن فیبروم با قرار دادن یک هیستروسکوپ، یک لوله نازک، روشن و انعطاف پذیر، به داخل حفره رحم از طریق واژن یا دهانه رحم انجام می شود.

برداشتن فیبروم به روش هیستروسکوپی برای برداشتن فیبروم زیر مخاطی انجام می شود که در آن فیبروم به داخل حفره رحم برآمده می شود. در حالت ایده آل، زنان مبتلا به فیبروم زیر مخاطی واجد شرایط این نوع میومکتومی هستند.

از این روش برای برداشتن فیبروم هایی که داخل دیواره رحم هستند نمی توان استفاده کرد. میومکتومی هیستروسکوپی معمولاً یک روش سرپایی است. پس از 4-5 ساعت مشاهده در اتاق ریکاوری، بیماران به خانه فرستاده می شوند. بیشتر افراد فقط به چند روز برای بهبودی نیاز دارند. پس از جراحی، پوست هیچ جای زخم قابل مشاهده ای ندارد.

نحوه عمل جراحی میومکتومی هیستروسکوپی

برداشتن فیبروم به روش هیستروسکوپی شامل قرار دادن یک ابزار فیبر نوری کوچک به نام هیستروسکوپ از طریق دهانه رحم برای دیدن رحم از داخل است. هیستروسکوپ ها به قدری باریک هستند که ممکن است با اتساع کم یا بدون گشاد شدن از دهانه رحم عبور کنند. از آنجایی که ابزارها از دهانه رحم عبور می کنند، نیازی به برش شکمی نیست.

هیستروسکوپ از جریان الکتریکی با فرکانس بالا برای برش یا انعقاد بافت استفاده می کند و سپس برای برداشتن فیبروم ها وارد می شود. فیبروم در نهایت از طریق دهانه رحم برداشته می شود. این روش به صورت سرپایی و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود که دقیقاً بسته به اندازه و تعداد فیبروم های زیر مخاطی و تخصص جراح حدود 30 تا 60 دقیقه طول می کشد.

مزایای میومکتومی هیستروسکوپی

فیبروم های زیر مخاطی از طریق کاهش لانه گزینی ارتباط قوی با نرخ حاملگی کمتر دارند. همچنین، فیبروم‌های زیر مخاطی می‌توانند حفره رحم را مخدوش کرده و باعث ایجاد مشکل در لانه‌گزینی و رشد جنین و حتی سقط جنین شوند. مزیت اصلی میومکتومی هیسترسکوپی در حفظ باروری است تا زنان پس از برداشتن فیبروم باردار شوند. همچنین، میومکتومی هیستروسکوپی در دبی برای تسکین درد گرفتگی شدید زنان در طول قاعدگی انجام می شود.

ریکاوری میومکتومی هیستروسکوپی

میومکتومی هیستروسکوپی معمولاً یک روش یک روزه است و فرد فقط یک تا دو روز برای بهبودی نیاز دارد. افراد به محض احساس خوب می توانند به سر کار بازگردند. هیسترکتومی میومکتومی یک روش رایج و ایمن است که بهبودی سریع، بدون اسکار خارجی و فواید بسیار زیادی در کمک به بارداری دارد. با این حال، این رشد ممکن است بازگشت کند، اما یک درمان هیسترکتومی با کیفیت می تواند از عود مجدد جلوگیری کند.

میومکتومی لاپاروسکوپیک چگونه انجام می شود؟

این روش تحت بیهوشی انجام می شود. جراح عمل چهار برش کوچک ایجاد می کند. طول این برش ها حدود نیم اینچ در قسمت پایین شکم است. شکم با گاز دی اکسید کربن پر می شود تا جراح بتواند داخل شکم را ببیند. یک لاپاراسکوپ توسط جراح در یکی از برش ها قرار می گیرد. لاپاراسکوپ اساساً یک لوله باریک نورانی است که دوربین در یک انتهای آن متصل است. بر روی برش دیگر، ابزارهای کوچک قرار می گیرند.

برای برداشتن فیبروم ها از رحم، جراح فیبروم ها را به قطعات کوچک برش می دهد. فیبروم ها از واژن یا از طریق سوراخ های کوچک به داخل شکم رانده می شوند. پس از برداشتن فیبروم ها، جراح ابزارها را تغییر می دهد، گاز را آزاد می کند و برش ها را می بندد. اگر فیبروم ها خیلی بزرگ باشند، از درمان میومکتومی شکمی استفاده می شود که در آن یک برش بزرگ در شکم برای برداشتن فیبروم ها ایجاد می شود. باز هم، بسته به اندازه، محل و تعداد فیبروم ها، مدت زمان جراحی می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت متغیر باشد.

پس از انجام عمل میومکتومی لاپاروسکوپی

معمولاً پس از انجام عمل، بیمار باید حدود یک روز در بیمارستان بماند. معمولاً پزشکان پس از جراحی داروهای مسکن خوراکی را تجویز می‌کنند و در مورد رژیم غذایی و فعالیت‌ها دستورالعمل می‌دهند. زنان می توانند بسته به نوع عمل انجام شده انتظار لکه بینی و لکه بینی را برای چند روز تا شش هفته داشته باشند.

میومکتومی لاپاروسکوپی یک روش کمتر تهاجمی است که در آن زنان درد کمتری دارند، خون کمتری از دست می دهند و در مقایسه با سایر روش های درمانی مانند لاپاراتومی می توانند سریعتر به فعالیت طبیعی خود بازگردند.

مزایای میومکتومی لاپاروسکوپی

در مقایسه با سایر انواع میومکتومی، میومکتومی لاپاروسکوپی به عنوان یک روش موثر و ایمن برای برداشتن فیبروم از رحم در نظر گرفته می شود. برخی از مزایا به شرح زیر است:

• باعث از دست دادن خون کمتر در طول عمل می شود.
• این نوع درمان زمان زیادی نمی برد و بیمار در عرض یک روز ترشح می کند.
• بهبودی بعد از عمل سریعتر است

خطرات جراحی میومکتومی لاپاروسکوپی

میومکتومی لاپاراسکوپی دارای عوارض کم است. با این حال، این روش مجموعه ای منحصر به فرد از چالش ها را به همراه دارد. خطرات عبارتند از:

از دست دادن خون بیش از حد. بسیاری از زنان مبتلا به فیبروم رحمی به دلیل خونریزی شدید در طول قاعدگی، هموگلوبین پایین (کم خونی) پایینی دارند، بنابراین در معرض خطر بالاتری از عوارض ناشی از از دست دادن خون هستند. بهترین متخصص زنان ممکن است راه هایی را برای افزایش هموگلوبین قبل از جراحی پیشنهاد کند.

در طول عمل جراحان اقدامات بیشتری را برای جلوگیری از خونریزی بیش از حد انجام می دهند. اینها ممکن است شامل مسدود کردن جریان خون از رگ‌های خونی رحم با استفاده از گیره‌ها و گیره‌ها و تزریق دارو در اطراف فیبروم‌ها برای ایجاد انقباض عروق خونی باشد. با این حال، بیشتر مراحل خطر نیاز به انتقال خون را کاهش نمی دهند.

به طور کلی، مطالعات نشان می دهد که از دست دادن خون با هیسترکتومی کمتر از میومکتومی برای رحم هایی با اندازه مشابه است.

بافت اسکار و برش های جراحی در رحم برای برداشتن فیبروم ها می تواند منجر به چسبندگی شود و نوارهایی از بافت اسکار که ممکن است بعد از جراحی ایجاد شود. میومکتومی لاپاروسکوپی ممکن است باعث چسبندگی کمتری نسبت به میومکتومی شکمی (لاپاراتومی) شود.

بارداری زنانی که تحت. در صورت بارداری میومکتومی خطرات خاصی در حین زایمان دارد. اگر جراح جراحی شما مجبور شد برش عمیق تری در دیواره رحم شما ایجاد کند، متخصص زنانی که بارداری بعدی شما را مدیریت می کند ممکن است برای جلوگیری از پارگی رحم در حین زایمان، که یک عارضه بسیار نادر بارداری و زایمان است، زایمان سزارین (سزارین) را توصیه کند. خود فیبروم ها نیز با عوارض بارداری مرتبط هستند.

احتمال نادر هیسترکتومی به ندرت، در صورت خونریزی کنترل نشده، اگر خونریزی غیر قابل کنترل باشد، جراح باید رحم را خارج کند.

احتمال نادر گسترش تومور سرطانی به ندرت، یک تومور سرطانی را می توان برای فیبروم اشتباه تشخیص داد. بیرون آوردن تومور، به خصوص اگر به قطعات کوچک شکسته شود (مورسولاسیون) تا از طریق یک برش کوچک برداشته شود، می تواند منجر به گسترش سرطان شود. خطر این اتفاق پس از یائسگی و با افزایش سن زنان افزایش می یابد.

اقدامات برای پیشگیری از عوارض جراحی میومکتومی

برای به حداقل رساندن خطرات جراحی میومکتومی، جراح ممکن است توصیه کند:

مکمل های آهن و ویتامین ها. اگر به کم خونی ناشی از دوره های قاعدگی شدید مبتلا هستید، پزشک ممکن است مکمل های آهن و ویتامین ها را توصیه کند تا به شما امکان دهد قبل از عمل هموگلوبین خود را افزایش دهید.

درمان هورمونی راه دیگر اصلاح کم خونی، درمان هورمونی قبل از جراحی است. پزشک ممکن است آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH)، قرص ضد بارداری خوراکی یا سایر داروهای هورمونی را برای توقف یا کاهش جریان قاعدگی تجویز کند.

درمان کوچک کردن فیبروم برخی از درمان های هورمونی، مانند درمان آگونیست GnRH، همچنین می تواند فیبروم ها و رحم شما را به اندازه کافی کوچک کند تا به جراح شما اجازه دهد از یک روش جراحی کم تهاجمی استفاده کند – مانند یک برش کوچکتر و افقی به جای برش عمودی، یا یک روش لاپاراسکوپی به جای جراحی. رویه باز

در اکثر بیماران، درمان با آگونیست GnRH باعث علائم یائسگی، از جمله گرگرفتگی، تعریق شبانه و خشکی واژن می شود. با این حال، این ناراحتی ها پس از قطع مصرف دارو از بین می روند. درمان به طور کلی انجام می شود – بیش از چند ماه قبل از جراحی.

شواهد نشان می دهد که همه بیماران نباید قبل از میومکتومی از درمان با آگونیست GnRH استفاده کنند. درمان با آگونیست GnRH ممکن است فیبروم ها را آنقدر نرم و کوچک کند که تشخیص آنها در حین جراحی دشوارتر شود.

دسته دیگری از داروها به نام تعدیل کننده های گیرنده پروژسترون انتخابی (SPRM) مانند اولیپریستال نیز ممکن است فیبروم ها را کوچک کرده و خونریزی را کاهش دهند. در خارج از ایالات متحده، اولیپریستال برای سه ماه درمان قبل از میومکتومی تایید شده است.

نحوه آماده سازی قبل از جراحی میومکتومی لاپاروسکوپی

بیمار باید یک شبه ناشتا باشد یعنی شب قبل از جراحی مایعات ننوشد و هر چیزی بخورد. دستورات جراح باید قبل از جراحی رعایت شود. در صورتی که بیمار قبلاً از هر نوع دارویی استفاده می کند، بهتر است برای ادامه یا عدم مصرف دارو با پزشک مشورت کند.

بیهوشی عمومی برای میومکتومی لاپاروسکوپی، رباتیک، شکمی و هیستروسکوپی خاص استفاده می شود که در آن بیمار در طول عمل به خواب عمیقی می رود. بی حسی نخاعی برای برخی از میومکتومی های هیستروسکوپی استفاده می شود که در آن بیمار در کانال نخاعی برای بیهوشی اعصاب نیمه پایینی بدن تزریق می شود.

هنگام ترخیص از بیمارستان، پزشک شما داروهای ضد درد خوراکی تجویز می کند، به شما می گوید که چگونه از خود مراقبت کنید، و درباره محدودیت های رژیم غذایی و فعالیت هایتان صحبت می کند. بسته به نوع عملی که انجام داده اید، می توانید منتظر لکه بینی یا لکه های واژن برای چند روز تا شش هفته باشید.

نتایج جراحی میومکتومی لاپاروسکوپی

پس از میومکتومی، بیشتر زنان از علائم و نشانه های آزاردهنده مانند خونریزی شدید قاعدگی و درد و فشار لگن تسکین می یابند. بهبود باروری زنانی که تحت لاپاروسکوپی میومکتومی، با یا بدون کمک رباتیک قرار می‌گیرند، شانس خوبی برای بارداری در حدود یک سال پس از جراحی دارند. زمان انتظار بعد از تد، سه تا شش ماه قبل از اقدام به بارداری است تا رحم شما زمان لازم را برای بهبودی داشته باشد.

فیبروم هایی که جراح شما در طول جراحی تشخیص نداده است یا فیبروم هایی که به طور ناقص برداشته شده اند ممکن است در نهایت رشد کرده و علائم ایجاد کنند. فیبروم های جدید، که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند یا نداشته باشند، نیز می توانند ایجاد شوند. بیمارانی که فقط یک فیبروم داشتند، در مقایسه با بیمارانی که فیبروم های متعدد داشتند، در معرض خطر کمتری برای ایجاد فیبروم های جدید هستند  که اغلب به آن نرخ عود می گویند.